In onze eerste column spreken wij Annemei (28). Annemei is afgestudeerd als kunstzinnig therapeute en had voorheen haar eigen praktijk. Totdat ze een speciale vondst haar leven veranderde. En ze van haar hobby, haar fulltimebaan maakte! En zo werd Bag to the future werkelijkheid.
Hobby
Een aantal jaar geleden begon het allemaal als een hobby voor mij. Markten afstruinen in Frankrijk in de hoop schitterende vintage tassen te scoren en de echte pareltjes eruit te pikken. Elke keer weer geeft het me een kick als ik op de rommelmarkten in Frankrijk loop. “Zal ik weer wat moois tegen komen? Misschien kom ik wel meerdere mooie modellen tegen? Of zal het dan toch een keer zijn dat ik helemaal niks tegen kom?” Er gaan een koop gedachten door mijn hoofd als ik richting een markt ga. Zekerheid heb ik natuurlijk nooit, maar dat is het risico van het vak zullen we maar zeggen ;).
Tot ik op een dag een enorme vondst deed en een tas scoorde die op een Hermés tas leek. En dat was het moment dat alles begon! Ik ben eerst gaan onderzoeken of mijn Hermés tas een echte Hermés tas was. Dus ging ik naar Amsterdam om daar in de winkel te vragen of ze er achter konden komen of mijn tas een echte Hermés was. In Amsterdam kreeg ik te horen dat ze het niet zeker wisten, maar dat ze dachten dat hij niet echt was. Ze vertelden me dat ik er het beste achter kon komen als ik het hoofdkantoor in Parijs zou bezoeken.
Parijs
Daar ging ik dan, samen met mijn moeder naar Parijs om het hoofdkantoor van Hermés te bezoeken. Eenmaal aangekomen op het hoofdkantoor, werd het toch wel een beetje spannend. “Zou het dan toch een echte Hermés tas zijn? Of is het gewoon een goeie namaak?” In de winkel werd mijn tas bekeken en werd me al vrij snel verteld dat ik een echt exemplaar in bezit heb. Ik was intens gelukkig, maar kon het ook nog niet echt bevatten. Daar liep ik dan met een tas die duizenden euro waard was.
Bag to the Future verwezenlijkt
Na mijn bevestiging dat de tas een echte Hermés was kon ik verder gaan denken over Bag to the Future. Ik deed Bag to the Future toen der tijd nog naast mijn fulltimebaan. Door het verkopen van de tas kon ik een industriële naaimachine kopen en kon ik zelf aan de slag gaan. Ik kon mijn droom gaan verwezenlijken en Bag to the Future groter maken. Zo begon ik met het maken van mijn eigen tassen van leren banken en inmiddels heb ik mijn eigen tassen label met tassen die gemaakt zijn van een hoge kwaliteit leer.
Ik vind het heerlijk om mijn eigen tassen te maken en samen met klanten tot een ontwerp te komen. Dat maakt het mijn beroep zo leuk! Ik heb veel persoonlijke contact met mijn klanten en probeer altijd een tas te maken die helemaal naar wens van de klant is. Maar de liefde voor vintage tassen zal natuurlijk altijd blijven bestaan. Ik ga nog steeds een paar keer per jaar naar Frankrijk om de markten af te struinen, want wat is nou leuker dan steeds weer een tas te scoren met een verhaal er achter. Een tas tegen komen met handgeschreven briefjes erin of een treinkaartje naar Parijs uit 1987. Dat maakt het toch extra leuk en speciaal?
Wat vond je van de eerste column? Wil je vaker column over andere ondernemers lezen?